Zimowy spacer po Pradze.

• Czas przejścia całej pętelki to 3:20 minut (bez przystanków), więc należy zarezerwować na to cały dzień.
• Tak więc doliczamy przerwę na posiłek, czas oczekiwania na kolejkę na wzgórze Petřín, przejazd kolejką, przerwy na zdjęcia, kilka minut przy Głowie Franza Kafki.
• MÓJ czas to 9 godzin.

Główny Dworzec Praski. Pierwszy dworzec otworzył w 1871 r Franciszek Józef I. W 1901-1909 r został przebudowany i rozbudowany w stylu secesyjnym. W okresie istnienia „Czechosłowacji” dworzec zyskał nowy terminal. W 1974 r dotarło tu metro.

Przepiękny secesyjny wygląd stanowi górny poziom. Mieszczą się tu kawiarnie i księgarnia. Dolne poziomy to już inna bajka. Panuje tam nowoczesny wystrój.

Zaglądając z hali przez barierkę, rzuci się w oczy ciekawy pomnik, stojący na niższym poziomie. „Pomnik Pożegnalny” jest repliką drzwi z wagonu kolejowego. Historia z nim związana chwyta za serce.

W 1938 r Nicholas Winton zorganizował akcję ratunkową dla żydowskich dzieci. Rodzice w pełnym zaufaniu przekazywali mu dzieci, chcąc je ratować przed Holokaustem. Dzieci przewożono wagonami a w Wielkiej Brytanii na każde dziecko czekała angielska rodzina. W sumie wywiózł 669 dzieci. Działania Wintona były owiane mgłą tajemnicy. W 1988r jego żona, znalazła na strychu listę dzieci wraz z imionami i zdjęciami i przekazała ją dziennikarzowi. Zaproszono Wintona do programu TV. Siedział na widowni nie mając pojęcia o całym przedsięwzięciu. Gdy prowadząca program zapytała czy wśród widzów znajduje się choćby jedna osoba, którą uratował Nicholas, wstała cała widownia.

Idziemy wzdłuż nowoczesnej części dworca. Przechodzimy przez ulicę i kierujemy się w stronę jednej z uliczek.

Przed nami wyrosła jak spod ziemi kolorowa Synagoga Jubileuszowa. Powstała w 1906 r. Zwana również Synagogą Jerozolimską zbudowana jest w mieszanym stylu secesyjnym i mauretańskim z domieszką sztuki islamskiej. Na fasadzie wielka gwiazda Dawida a wokół napis: „To jest brama Pana, przez którą wchodzą sprawiedliwi”.

Cofamy się odrobinę do głównej drogi i idąc prosto przejdziemy obok kilku ciekawych budynków. Pierwszy to Pałac Petschek z 1923-1929 r. Zbudowany dla bankiera Juliusa Petscheka posiadał wszystkie nowoczesne udogodnienia: sejfy w podłogach, windy i klimatyzację. Z pewnością dlatego, zaraz po wybuchu wojny został przejęty przez Gestapo. Przesłuchiwano tu członków czeskiego ruchu oporu . Na rogu budynku wisi tablica upamiętniająca.

Kolejny budynek, który mijamy to Praska Opera Narodowa, która jest częścią Teatru Narodowego Republiki Czeskiej. Powstała w 1888 r jako Nowy Teatr Niemiecki.

Następny budynek to Muzeum Narodowe. Powstał w 1938 r. Mieściła się tu Praska Giełda Pieniężna i Towarowa. W okresie powojennym znajdował się w niej Parlament. Budynek był również siedzibą Radia Wolna Europa.

Kolejny gmach to również Muzeum Narodowe – gromadzące zbiory przyrodnicze i historyczne.  Zostało założone w 1818 w Pradze przez Kaspara Marię von Sternberga.

Zmieniamy kierunek zwiedzania. Przechodzimy przez ulicę. Dokładnie na wprost Muzeum jest Plac Wacława. Jego centralną część stanowi pomnik Świętego Wacława.

Święty Wacław jest patronem Pragi i Czech. Książe przedstawiony jest na koniu, bardziej jako rycerz niż święty. Autorem jest najważniejszy czeski rzeźbiarz wieku XIX i XX, przedstawiciel realizmu i monumentalnej nowoczesnej czeskiej rzeźby Josef Václav Myslbek, który pracował nad nim przez ponad trzydzieści lat.

Idąc wzdłuż Placu Wacława odbijamy na chwilę w prawo, w boczną uliczkę. Jest tam budynek włączony do szeregu zabudowań, zwany Pałacem Lucerna. Został zbudowany w 1921 r przez dziadka późniejszego prezydenta Czech Vácslava Havla.

W pałacu jest rzeźba „Koń” Davida Černého. Jest to jeden z najbardziej znanych artystów w Czechach. David Černý stworzył rzeźbę, która jest kopią pomnika Świętego Wacława. Książe siedzi na koniu odwróconym do góry nogami.

Czesi mają nietypowe podejście do sztuki i jeszcze dziwniejsze poczucie humoru.

W budynku jest jeszcze kino , które działa od 1909r, Wielka Sala, pasaż handlowy i bar muzyczny. Poza tym działa tu winda „Paternoster”, do której wsiada się w biegu, ponieważ nie zatrzymuje się. 🙂 🙂

Plac Wacława ma 750 m długości i 60 m szerokości i tętni życiem o każdej porze dnia. To tutaj odbywały się demonstracje w trudnych chwilach dla Czech.

Mijamy Teatr Stanowy, uznawany za najsłynniejszy Teatr w mieście. Wybudowano go w latach: 1781-83. Ostatnia renowacja odbyła się w 1982-90 r.

Tuż za teatrem, dosłownie dwa kroki dalej, stajemy przed Carolinum. Jest to najstarsze kolegium uniwersyteckie w Europie Środkowej.

Przesuwamy się wiekowymi uliczkami w stronę Wełtawy. Na obrzeżach Rynku Starego Miasta , na Ratuszu jest interesujący zabytek z 1410 r. Mowa tu o zegarze astronomicznym Orloj.

Od 9.00 do 23.00, o każdej pełnej godzinie nad zegarem pojawiają się figury 12-u Apostołów, Szkielet, Próżność, Skąpiec i Turek, który jest symbolem pożądania.

W tym miejscu zawsze są tłumy turystów czekające na to ciekawe wydarzenie.

To już ostatni przystanek przed Wełtawą. Właściwie to nie jest zabytek ani żadna ważna sprawa. Po prostu nasza droga przebiega właśnie koło tego miejsca.

Jest to ułożony z książek tunel. Jeśli uda wam się do niego „dopchać” możecie sobie zrobić ciekawe zdjęcie. Ponieważ w środku wygląda jakby nie miał końca. Znajduje się w Bibliotece Miejskiej na Placu Mariackim. Prawdziwie „Instagramowa” budowla.

W taki oto sposób dotarliśmy do Wełtawy, skąd rozpościera się przepiękna panorama na Hradczany. Jest to królewska dzielnica Pragi, z niezwykłym zamkiem praskim, Złotą Uliczką, katedrą św. Wita i wielu innymi ciekawymi zabytkami. Na Hradczany trzeba zarezerwować dodatkowy dzień, więc pozostaje nam tylko podziwiać widoki.

• W pobliżu Mostu Karola jest przystań skąd odpływają łodzie.
• 50 minut na Wełtawie kosztuje 250 Kč.
• 1 godzina to 250-300 Kč.
• Zabytkowe łodzie są niestety droższe. Taka przejażdżka może nas kosztować ok. 400 Kč .

Przed wejściem na Most Karola przechodzimy pod Staromiejską Wieżą Mostową. Uważana jest za jedną z najpiękniejszych tego typu budowli na świecie.

Most Karola to najczęściej odwiedzane miejsce w Pradze. Ma długość 516 m. Po bokach umieszczono 30 figur przedstawiających świętych.

Most ma 15 przęseł i jest najstarszym mostem kamiennym na świecie, o tej rozpiętości przęseł.

Na wschodnim krańcu stoi rzeźba przedstawiająca świętego Jana Nepomucena (orędownika mostów). Wmurowano tu dwie tablice. Jedna przedstawia scenę utopienia, (w tym miejscu) św. Jana Nepomucena. Druga – spowiedź Zofii, żony Władysława IV. Potarcie tablic przynosi podobno szczęście 🙂 😉

Wracając do świętego Nepomucena, to wiąże się z nim ciekawa opowieść. Podobno odmówił królowi zdradzenia szczegółów spowiedzi królewskiej małżonki, przez co został zrzucony z mostu do Wełtawy.

Na drugim końcu Mostu Karola są dwie wieże. Mniejsza to wieża Judyty a większa miała funkcje obronne. W obecnej chwili jest udostępniona jako punkt widokowy. (oczywiście odpłatnie). Droga za wieżami prowadzi na Hradczany. My, tuż przed wieżami, skręcamy w lewo.

Przechodzimy koło ściany zwanej Ścianą Johna Lenona. Ściana Lenona wieczorem jest mało widoczna. Ciekawe miejsce, w którym studenci i młodzież protestowali przeciwko komunistycznej władzy. Ściana ciągle się zmienia. John Lenon wiele razy był tu zamalowywany, tak, że jego wizerunek pojawia się i znika.

Kolejka na górze Petřín przypomina naszą kolejkę na Gubałówce. Zimą łatwo się do niej dostać. Latem ludzie stoją w kolejce nawet przed budynkiem.

• Wjazd 60 Kč, które zakupimy w automacie na stacji.
• Jeśli posiadacie bilety na komunikację publiczną NA 24 lub 72 godziny, nie musicie kupować biletu. Jest wliczony w cenę.

Stalowa wieża na wzgórzu Petřín ma 58.7m. Wybudowano ją w 1891 r jako kopię wieży Eiffla.

Oprócz biletów możemy tu jeszcze zamówić ciepłą herbatkę.

Platforma widokowa jest na 55 metrze a do pokonania mamy 299 schodów.

Schodzimy ze wzgórza kierując się na drugi brzeg Wełtawy. Widok wieczorem jest bajeczny. Po drodze czeka nas jeszcze jedna atrakcja: Głowa Franza Kafki.

Obrotowa głowa Franza Kafki to ruchoma rzeźba Davida Černého. Trzeba przyznać, że artysta jest niezwykle kreatywny.

Głowa powstała w 2014 r, ma 10,6 m wysokości i składa się z 42 paneli. Wykonana ze stali nierdzewnej o łącznej wadze 39 ton! Każdy panel posiada osobny silnik. W ciągu 40 minut wykonuje 15 różnego rodzaju ruchów.

Praga nocą potrafi zaskoczyć. W takiej scenerii wracamy do domu. Następnym razem przyjadę tu na dłużej. Zostało jeszcze tyle do zobaczenia.